علت تو دماغی حرف زدن کودک
علت تو دماغی حرف زدن کودک به عوامل گوناگونی بستگی دارد. معمولاً با شرایطی مانند شکاف زبان، کوتاهی زبان، اختلال عملکرد ولوفارنکس و مشکلات حرکتی عضلات همراه است.
علاوه بر این، شرایط پزشکی مانند فلج مغزی، دیزآرتری، آپراکسی و سکته مغزی نیز می توانند روی گفتار بینی تأثیر بگذارند.
در برخی موارد، بزرگ شدن آدنوئید یا ترومای عصبی نیز می تواند از عوامل زمینه ای این مشکل باشد. مشورت با یک متخصص اطفال برای تعیین علت خاص و ایجاد یک برنامه درمانی مناسب بسیار مهم است.
دلایل تودماغی حرف زدن کودکان
تودماغی حرف زدن بچه ها دلایل مختلفی دارد. در مقدمه به برخی از این دلایل اشاره شد. در ادامه نیز بعضی دیگر را برشمرده ایم.
- عواملی مانند پولیپ بینی و انحراف بینی
- ضخامت بیش از حد مخاط بینی به دلیل بیماری های مزمن
- متورم شدن بافت مخاطی در اثر حساسیت بینی و یا رینیت آلرژیک
- ضربه شدید به بینی
- شکاف کام یا زبان
درمان تو دماغی حرف زدن کودک با گفتار درمانی
گفتار درمانی کودکان شامل انواع تکنیک ها و روش ها با هدف رسیدگی به چالش های گفتاری و زبانی در کودکان است. برخی از تکنیک های رایج مورد استفاده در گفتار درمانی کودکان عبارتند از:
تمرینات بیانی: این تمرینات به کودکان کمک می کند تا تمرین کنند و توانایی خود را برای تولید صداهای گفتاری خاص بهبود بخشند.
- بازی های زبانی: گفتاردرمانگران اغلب از بازی ها برای تحریک بازیابی کلمات، درک مطلب و مکالمه برای تقویت مهارت های زبانی کودک استفاده می کنند.
- مربیگری مراقب: گفتاردرمانگران با والدین و مراقبین از نزدیک همکاری می کنند تا به آنها آموزش دهند که چگونه تمرینات گفتار درمانی را در خانه انجام دهند و اهداف گفتار را در تعاملات روزانه با کودک بگنجانند.
چرا پسرم تو دماغی حرف می زنه؟
تو دماغی حرف زدن بچه ها ربطی به جنسیت آن ها ندارد. علت تو دماغی حرف زدن در دخترها و پسرها یکی است. اما یکی از راه های درمان این مشکل، پس از تشخیص درست، گفتار درمانی است.
آسیب شناسان زبان گفتار کودکان متخصصان واجد شرایطی هستند که در ارزیابی و درمان اختلالات گفتار، زبان، تغذیه، بلع و شنوایی در کودکان تخصص دارند.
هدف آنها بهبود مهارت های ارتباط کلامی و غیرکلامی در کودکان و رسیدگی به انواع اختلالات زبانی و گفتاری ناشی از شرایط مختلف است.
گفتاردرمانگران کودکان برای ارزیابی، تشخیص و درمان کودکان مبتلا به اختلالات ارتباطی و گفتاری به مهارت های ارتباطی قوی، تفکر انتقادی و حل مسئله نیاز دارند.
نقش والدین در درمان تو دماغی حرف زدن کودکان
والدین نیز می توانند در کنار متخصصان گفتار درمانی به روند درمان کودک خود کمک کنند و باعث سرعت بخشیدن به درمان کودک شوند.
در این باره منابع مختلفی برای والدین کودکانی که تحت گفتار درمانی هستند، در دسترس است. برخی از این منابع شامل پلتفرم های مبتنی بر وب با اطلاعاتی راجع به بازی ها، فیلم ها، مطالب آموزشی، پست های وبلاگ و مقالات می باشد.
والدین همچنین می توانند با آسیب شناس زبان گفتار خود ارتباط باز داشته باشند و از آن ها به عنوان منبعی برای راهنمایی و پشتیبانی بیشتر استفاده کنند.
گفتار درمانی چگونه به کودک کمک می کند؟
گفتاردرمانی با پرداختن به مسائل ارتباطی مختلف از طریق تکنیک ها و فعالیت های ساختاریافته به بهبود مهارت های گفتاری و زبانی کودک کمک می کند.
هدف نهایی گفتار درمانی کمک به کودکان برای بیان بهتر خواسته ها، نیازها و نظرات خود و همچنین درک کلامی و غیرکلامی است.
درمانگران از راهبردهای مختلفی از جمله تعامل از طریق صحبت کردن و بازی، و همچنین استفاده از کتاب، عکس و سایر اشیاء برای تحریک رشد زبان استفاده می کنند.
برای مثال، گفتار درمانی برای کودکان ممکن است شامل بازی و فعالیت های تکرار شونده باشد. بازی هایی که فرآیند یادگیری را جذاب و مؤثر می کند.
علاوه بر پرداختن به تأخیرها و مشکلات گفتار، گفتاردرمانگران همچنین روی مهارت های مهم دیگری مانند پیچیدگی زبان، مهارت های مکالمه، ساخت واژگان و آگاهی واج شناختی کار می کنند.
علت تو دماغی حرف زدن در کودکان
اختلال بیش خیشومی که در واقع بین افراد با عنوان تو دماغی حرف زدن کودکان شناخته شده است، دلایل زیادی دارد. پیش تر این دلایل نام برده شده است که در ادامه هر یک را شرح داده ایم.
تو دماغی حرف زدن کودک به دلیل اختلال عملکرد ولوفارنکس VPD
اختلال عملکرد ولوفارنکس (VPD) یک اختلال گفتاری است که به دلیل ناتوانی کام نرم در بستن حفره بینی از حفره دهان در حین صحبت ایجاد می شود.
این امر منجر به خروج هوا از طریق بینی می شود و باعث می شود که گفتار به صورت بینی یا هیپر بینی به نظر برسد. علل مختلفی برای VPD وجود دارد که به طور کلی به دو گروه ساختاری و عصبی عضلانی تقسیم می شوند.
علل ساختاری VPD
شکاف کام، شایع ترین علت VPD است. شکاف کام یک بیماری مادرزادی است که در آن کام نرم و یا کام سخت در طول رشد جنین به درستی با هم ترکیب نمی شوند.
شکاف کام زیر مخاطی که یک شکاف کام پنهان است که در آن ماهیچه ها و بافت های کام نرم نرمال به نظر می رسند، اما در واقع یک شکاف در زیر آن وجود دارد.
نارسایی ولار نیز وضعیتی است که در آن کام نرم خیلی کوتاه یا ضعیف است و حفره بینی را به طور کامل بسته نمی کند.
بزرگ شدن لوزه ها یا آدنوئیدها همچنین می توانند پشت گلو را مسدود کرده و از بسته شدن درست کام نرم جلوگیری کنند.
تومورهای بینی دلیل دیگری است که حفره بینی را مسدود کرده و بر نحوه بسته شدن کام نرم تأثیر می گذارند.
علل عصبی عضلانی VPD
اختلالات عصبی می توانند بر اعصاب و ماهیچه هایی که کام نرم را کنترل می کنند تأثیر بگذارند، مانند فلج مغزی، دیستروفی عضلانی و مولتیپل اسکلروزیس.
ضربه به سر نیز می تواند به اعصاب و ماهیچه هایی که کام نرم را کنترل می کنند آسیب برساند.
برخی از سندرم های ژنتیکی، مانند سندرم دی جورج و سندرم ولوکاردیوفاسیال، می توانند VPD را به عنوان یک علامت شامل شوند.
تشخیص علت تو دماغی حرف زدن کودک
پیدا کردن دلیل تو دماغی حرف زدن کودکان به درمان هرچه بهتر کمک می کند. علت دقیق VPD بهترین روش درمانی را تعیین می کند.
در بسیاری از موارد، VPD را می توان با گفتار درمانی درمان کرد، که می تواند به تقویت عضلات کام نرم و بهبود وضوح گفتار کمک کند. در برخی موارد، ممکن است جراحی برای اصلاح ناهنجاری های ساختاری لازم باشد.
توجه به این نکته مهم است که VPD می تواند یک بیماری مادام العمر باشد، اما با درمان مناسب، اکثر افراد مبتلا به VPD می توانند یاد بگیرند که واضح صحبت کنند و به راحتی ارتباط برقرار کنند.
انواع صداهای تو دماغی در زبان های گوناگون
صداهای بینی عناصر جذاب زبان گفتاری هستند که به کلمات گفتاری تنوع می بخشند. بسته به اینکه چگونه آن ها را دسته بندی می کنید، روش های مختلفی برای تقسیم انواع آن ها وجود دارد:
- بر اساس تولید صدا
- بر اساس محل بیان صدا
- سایر دسته بندی ها
صداهای تو دماغی بر اساس تولید صدا
صامت های بینی رایج ترین نوع صداهای بینی هستند. این صداها با مسدود کردن جریان هوا از طریق دهان با زبان یا لب در حالی که کام نرم را پایین می آورند تا هوا از طریق بینی جریان یابد تولید می شود. به عنوان مثال می توان به م، ن و ب اشاره کرد.
صدادارهای بینی شده، مصوت هایی هستند که درجاتی از حرف زدن در بینی را دارند. به این معنی که در حین تولید آن ها تا حدودی پایین می آید و اجازه می دهد مقداری هوا از بینی در کنار دهان جریان یابد.
برخی از زبان ها انواع دیگری از صداهای بینی دارند، مانند صدای اصطکاکی بینی، فلوپ های بینی و سر خوردن بینی. این ها کمتر از صامت ها و مصوت های بینی رایج هستند.
تو دماغی شدن صدا بر اساس محل بیان صدا
با توجه به محل بیان صدا از قسمت های مختلف لب، این صداها ممکن است در زبان های گوناگون به طور متفاوت ادا شوند.
- Bilabial: تولید شده با هر دو لب بسته، مانند م در “ماما”.
- آلوئولار: با تماس نوک زبان با برجستگی آلوئولی پشت دندان های جلویی بالا، مانند ن در “نانا” تولید می شود.
- Velar: تولید شده با پشت زبان به سمت کام نرم، مانند “نگ” در “آهنگ”.
- پالاتال: با تماس وسط زبان با کام سخت تولید می شود، مانند ɲ در فرانسوی “bonjour”.
- Uvular: تولید شده با پشت زبان به سمت uvula بلند شده است، مانند ɴ در عربی “بحر” (دریا).
سایر دسته بندی های تو دماغی حرف زدن
در برخی از زبان ها، صدای بینی قبل از همخوان ایست قرار می گیرد و صدایی متمایز ایجاد می کند.
در برخی از زبان ها، مصوت های بینی باید با همخوان های بینی اطراف در بینی خود مطابقت داشته باشند.
این فقط یک مرور مختصر از انواع مختلف صداهای بینی است. بسته به علاقه خاص خود، می توانید در پیچیدگی های تولید صدای بینی، تفاوت بین زبان ها، و تأثیر آن بر تلفظ و درک گفتار مطالعه دقیق تری داشته باشید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.