چرا بچم از خودش دفاع نمیکنه
چرا بچم از خودش دفاع نمیکنه؟!
چه جوری به بچم یاد بدم از خودش دفاع کنه؟
چیکار کنم بچه های دیگه به فرزندم زور نگن؟
خوب اول از همه باید بگم این عنوان مقاله زمانی به ذهنم اومد که تو یک جمع خانوادگی یکی از بچه ها داشت به برادر کوچک ترم زور میگفت!
نمی توانم حالی که در آن لحظه داشتم را برایتان توصیف کنم، نمی دانستم باید الان دقیقا چیکار کنم.
در واقع نمیدانستم کار درست در آن لحظه چیست و باید چه کاری انجام بدهم که دیگر برادرم در این موقعیت قرار نگیرد و بتواند از حقش دفاع کند!
اگر شما هم چنین دغدغه ای دارید لطفا با من همراه باشید.
مطلب پیشنهادی؛
چرا بچم نمی تونه از خودش دفاع کنه؟
هیچ پدر و مادری از اینکه ببیند فرزندش بی عرضه است و مورد زورگویی قرار می گیرد خوشحال نمی شود!
همراهان گرامی اول از هر چیزی خواهش میکنم خونسردی خود را حفظ کنید چون همانطور که گفتم من هم تحربه ی چنین شرایطی را دارم و با هم از پس این ماجرا بر میایم.
در این مطلب ما قصد داریم به سوال؛ چرا بچم نمی تونه از خودش دفاع کنه و راه حل های آن بپردازیم؛
1. اضطراب دلیل دفاع نکردن کودک از خود
کمرویی شدید یا اضطراب اجتماعی می تواند صحبت کردن را برای کودک، حتی زمانی که مورد ظلم و زورگویی قرار می گیرد، بسیار دشوار کند.
اضطراب کودک می تواند قوی تر از تمایل آنها برای دفاع از خود باشد و منجر به دفاع نکردن کودک از خود شود.
2. خلق و خوی شخصیتی
برخی از کودکان به طور طبیعی منفعل تر و مطیع تر از دیگران هستند.
این خلق و خوی ذاتی لزوماً نشان دهنده یک مشکل و ایراد نیست، اما اگر فاقد مهارت های لازم برای دفاع از نیاز های خود باشند، می تواند آنها را در برابر سوء استفاده آسیب پذیر کند.
3. تاثیر الگو سازی رفتاری در دفاع نکردن کودک از خود
کودکان اغلب با مشاهده والدین و مراقبان خود یاد می گیرند تا شنیدن سخنان آنها پس الگوی خوبی باشید.
اگر والدین به طور مداوم از درگیری در مواقع لزوم اجتناب کنند یا نتوانند نیاز های خود را مطرح کنند، کودک ممکن است رفتار های مشابهی را یاد بگیرد.
علاوه بر آن مشاهده پرخاشگری یا درگیری مکرر در خانه می تواند بر توانایی کودک در تشخیص رفتار درست در موقعیت های مختلف اجتماعی تأثیر منفی بگذارد.
4. نداشتن مهارت دفاع از خود در کودکان
کودکان ممکن است ندانند چگونه به طور مؤثر از خود دفاع کنند.
آنها ممکن است کلمات لازم و مهارت های اجتماعی لازم را بلد نباشند.
آگاهی نسبت به راهکار هاییبرای حل اختلافات یا بیان مناسب نیاز های خود و دفاع از خود بدون پرخاشگری را نداشته باشند.
5. تجربیات در عدم دفاع کودک از خود
سابقه سوءاستفاده یا تروما می تواند به طور قابل توجهی بر توانایی کودک در دفاع از خود تأثیر می گذارد.
آنها ممکن است یاد گرفته باشند که ابراز نیازهایشان منجر به عواقب منفی می شود یا احساساتشان بی اهمیت است.
6. تاخیر در رشد
در برخی موارد، تأخیر در رشد یا ناتوانی در یادگیری می تواند در درک نشانه های اجتماعی، پردازش سریع اطلاعات یا بیان مناسب نیازهایشان نقش داشته باشد.
7. ترس از عواقب
کودک ممکن است به دلیل ترس از تلافی، چه فیزیکی و چه اجتماعی، از رویارویی اجتناب کند.
این ترس می تواند در صورتی که آنها قبلاً نتایج منفی ناشی دفاع از خود را تجربه کرده باشند، تشدید شود و منجر به درماندگی شود.
این ترس ممکن است فراتر از موقعیت فعلی گسترش یابد و شامل اختلال در روابط یا احتمال درگیری بیشتر شود.
چیکار کنم بچم از خودش دفاع کنه
مجهز کردن کودکان به مهارت ها و اعتماد به نفس برای دفاع از خود، جنبه ای حیاتی از فرزند پروری مسئولانه است.
این امر چیزی فراتر از آموزش تکنیک های فیزیکی است؛ بلکه در مورد پرورش یک رویکرد جامع شامل تاب آوری عاطفی، آگاهی موقعیتی و راهبرد های مناسب دفاع از خود است.
خوب خانواده های گرامی به جای روش های تربیتی اشتباه در این مواقع مانند: کسی تو رو زد توام بزنش!
یا دیگه باهاش بازی نکن، خاک تو سرت کن پخمه!
لطفا از روش های زیر برای آموزش دفاع به فرزندتان استفاده کنید؛
۱. ایجاد تاب آوری عاطفی و اعتماد به نفس
توانایی کودک برای عبور از موقعیت های چالش برانگیز به طور قابل توجهی تحت تأثیر وضعیت عاطفی او قرار می گیرد.
یک کودک با اعتماد به نفس کمتر احتمال دارد که هدف قرار گیرد و در صورت مواجهه، احتمال بیشتری دارد که به طور مؤثر واکنش نشان دهد.
حالا چه جوری این ها را به کودک آموزش دهیم؟!
عزت نفس مثبت: علایق آنها را تشویق کنید، دستاورد های آنها را جشن بگیرید و عشق و حمایت بی قید و شرط را ارائه دهید.
کمک به آنها در شناسایی نقاط قوت خود و ایجاد ارزش برای خود، آسیب پذیری را کاهش می دهد.
آموزش قاطعیت: به کودکان بیاموزید که چگونه محکم و با اعتماد به نفس “نه” بگویند و مرز های خود را به روشنی بیان کنند.
سناریو های نقش آفرینی( در قالب بازی کردن آن نقش به کودک آموزش دهید) می توانند در این زمینه فوق العاده مؤثر باشند.
تنظیم هیجان: به آنها کمک کنید تا احساسات خود، به ویژه ترس و خشم را شناسایی و مدیریت کنند.
تکنیک هایی مانند تنفس عمیق می تواند ابزار مفیدی باشد.
۲. توسعه آگاهی موقعیتی برای دفاع از خود در کودکان
آگاهی از محیط اطراف اولین خط دفاعی است. آموزش کودکان برای مشاهده گر بودن می تواند آنها را تا حد قابل توجهی از خطر دور کند.
خطر غریبه: در حالی که اصطلاح “خطر غریبه” می تواند بیش از حد ساده به نظر بیاید، آموزش کودکان برای احتیاط در مورد بزرگسالان نا آشنا، به ویژه کسانی که سعی می کنند آنها را درگیر گفتگو کنند یا به آنها هدیه بدهند، بسیار مهم است.
در صورت احساس نا امنی در یک موقعیت، بر اعتماد به حس درونی آنها تأکید کنید.
فضا ها و افراد امن: بزرگسالان مورد اعتماد و مکان های امنی را که کودک می تواند در صورت احساس خطر به آنها مراجعه کند، شناسایی کنید. می تواند یک معلم، همسایه یا یک مکان خاص باشد.
تمرین مسیر های امن: در مورد مسیر های امن رفت و آمد به مدرسه یا سایر فعالیت ها صحبت کنید و از مناطق خلوت اجتناب کنید.
آنها را تشویق کنید که با دوستان یا در مناطق روشن قدم بزنند.
آگاهی از فناوری: آنها را در مورد ایمنی آنلاین، از جمله خطرات به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی و تعامل با غریبه ها در فضای آنلاین، آموزش دهید.
۳. آموزش تکنیک های مناسب دفاع شخصی به کودک
در حالی که هدف جلوگیری از رویارویی است، یادگیری تکنیک های اولیه دفاع شخصی می تواند توانمندساز باشد و شانس کودک را برای فرار از یک موقعیت خطرناک افزایش دهد.
موارد زیر را در نظر بگیرید؛
کلاس های دفاع شخصی: کلاس های دفاع شخصی متناسب با سن که توسط مربیان واجد شرایط تدریس می شوند، آموزش های ساختار یافته ای در زمینه دفاع های اولیه، ضربات، فرار ها و تکنیک های کاهش تنش ارائه می دهند.
به دنبال برنامه هایی باشید که به طور خاص برای کودکان طراحی شده‌اند و بر ایمنی و استفاده مسئولانه از زور تأکید دارند.
دفاع شخصی کلامی: آموزش فریاد زدن با صدای بلند برای کمک، استفاده از زبان قاطع (“از من دور شو!”) و ایجاد حواس پرتی به کودکان می تواند در بسیاری از موقعیت ها مؤثر تر از تکنیک های فیزیکی باشد.
تکنیک های فیزیکی ساده: تکنیک های ساده ای مانند بیرون آوردن چشم، لگد زدن به کشاله ران یا فرار کردن فقط باید به عنوان آخرین راه حل و در چارچوب یک برنامه جامع دفاع شخصی آموزش داده شوند.
تأکید بیش از حد بر پرخاشگری می تواند نتیجه ی معکوس داشته باشد.
۴. ارتباط آزاد و تقویت مداوم
ارتباط آزاد کلید اصلی است. فضایی امن ایجاد کنید که فرزندتان در آن احساس راحتی کند و در مورد ترس ها و نگرانی های خود صحبت کند.
مرتباً پروتکل های ایمنی و سناریو های تمرینی را برای تقویت رفتار های آموخته شده مرور کنید.
چرا بچم توسری خوره؟
دفاع نکردن کودک از خود یا رفتار قاطعانه، می تواند از عوامل مختلفی ناشی شود و درک علل اساسی برای کمک به کودک برای مقابله سالم و مهارت های دفاع از خود بسیار مهم است.
حق هر پدر و مادری است که خیالش از بابت فرزندش راحت باشد که کودک از معقوله محافظت از خود برمیاید.
سعی ما در این مقاله بررسی دلیل دفاع نکردن کودک از خود و همچنین ارائه راه حل و آموزش برای یادگیری است.
1. وابستگی کودک
وابستگی کودک برای کوچک ترین کاری به مادر خود باعث می شود استقلال فردی در کودک شکل نگیرد و در نتیجه فرزندتان نتواند از خودش دفاع کند.
مادران عزیز پس برای آرامش و آسایش دلبندتان هم که شده از وابستگی کودک به خود جلوگیری کنید که فرزندتان توانایی دفاع از خود را یاد بگیرد.
2. بازی کردن کودک با بزرگ تر از خودش
در برخی موارد وقتی کودکان با گروه سنی بزرگتر از خود بازی می کنند و اختلافی پیش میاید به دلیل اختلاف سنی قدرت دفاع از خود را ندارند.
3. تحقیر شدن کودک علت دفاع نکردن کودک از خود
وقتی بچه در محیط نا امنی رشد کرده باشد و برای هر موضوعی تحقیر شده باشد دیگر قدرت و اعتماد به نفس اعلام نظر و دفاع از خود را ندارد.
4. اعتماد به نفس پایین
کودکانی که عزت نفس پایینی دارند، ممکن است به توانایی خود در دفاع از خود اعتماد نداشته باشند.
آنها ممکن است معتقد باشند که شایسته احترام نیستند یا نظراتشان مهم نیست.
5. معلولیت های یادگیری خاص یا بیماری ها
برخی از بیماری ها، مانند اختلال طیف اوتیسم یا اختلال اضطراب اجتماعی، می توانند به طور قابل توجهی بر توانایی کودک در تعامل اجتماعی و دفاع مؤثر از خود تأثیر بگذارند.
وقتی بچم از خودش دفاع نمیکنه، من ازش دفاع کنم؟
این سوال که آیا باید از کودکی که از خودش دفاع نمی کند دفاع کرد یا نه، پیچیده است و مملو از ملاحظات رشدی، معضلات اخلاقی و پیامد های عملی است.
هیچ پاسخ صحیح واحدی وجود ندارد، زیرا پاسخ بهینه به شدت به موقعیت، سن و مرحله رشدی کودک، ماهیت درگیری و پیامد های احتمالی مداخله بستگی دارد.
قبل از در نظر گرفتن مداخله، درک این موضوع که چرا کودک از خودش دفاع نمی کند، بسیار مهم است.
عواملی که هنگام تصمیم گیری در مورد مداخله باید در نظر بگیرید؛
- ماهیت درگیری: آیا اختلاف جزئی بین همسالان است یا موردی از قلدری، آزار و اذیت یا پرخاشگری فیزیکی است؟ مداخله در موارد آسیب جدی یا آسیب احتمالی بسیار موجه تر است.
- سن و مرحله رشد کودک: یک کودک پیش دبستانی به مداخله والدین بیشتری نسبت به یک نوجوان نیاز دارد. کودکان بزرگتر باید به تدریج توانمند شوند تا با راهنمایی و حمایت والدین، به طور مستقل درگیری ها را مدیریت کنند.
- شدت موقعیت: آیا کودک از نظر جسمی آسیب دیده است؟ از نظر عاطفی پریشان است؟ آیا موقعیت خطری برای ایمنی ایجاد می‌کند؟ این عوامل مداخله فوری را ایجاب می‌کند.
- پیامد های احتمالی مداخله: آیا مداخله باعث تشدید وضعیت می شود؟ آیا می تواند نا خواسته به جایگاه اجتماعی یا فرصت های یادگیری کودک آسیب برساند؟ بررسی دقیق این جنبه های منفی بالقوه بسیار مهم است.
- یادگیری بلند مدت کودک: در حالی که محافظت از کودک بسیار مهم است، آموزش مهارت های دفاع از خود به آنها نیز برای رفاه آینده شان حیاتی است. محافظت بیش از حد می تواند مانع این رشد شود.
برای حمایت از بچم که از خودش دفاع نمیکنه چیکار کنم؟
به جای مداخله مستقیم در هر مورد، این رویکرد ها را در نظر بگیرید؛
مشاهده و حمایت: موقعیت را از دور با دقت مشاهده کنید. در صورت لزوم، حمایت غیرکلامی (نگاهی اطمینان بخش، تکان دادن سر) ارائه دهید.
بحث پس از حادثه: پس از رویداد، در یک محیط آرام و حمایتی، در مورد موقعیت با کودک بحث کنید.
به آنها کمک کنید تا احساسات خود را پردازش کنند و استراتژی های جایگزین را برای مدیریت موقعیت های مشابه در آینده بررسی کنند.
نقش آفرینی و مهارت آموزی: مهارت های ارتباط قاطعانه و حل تعارض را از طریق سناریو های نقش آفرینی تمرین کنید.
درخواست کمک حرفه‌ای: اگر کودک دائماً قادر به دفاع از خود نیست یا مورد قلدری مداوم قرار می گیرد، از یک درمانگر یا مشاور کمک حرفه ای بگیرید.
همکاری با مدرسه: با مدرسه همکاری کنید تا به قلدری یا سایر مسائلی که ممکن است در ناتوانی کودک در دفاع از خود نقش داشته باشند، رسیدگی شود.
سخن پایانی
چرا بچم از خودش دفاع نمیکنه و دغدغه های مربوط به این موضوع در این مطلب بررسی شده است.
ناتوانی کودک در دفاع از خود یک مسئله پیچیده با علل متعدد است.
درک دلایل اساسی برای تدوین و اتخاذ استراتژی های مؤثر بسیار مهم است.
با پرورش یک محیط حمایتی، آموزش مهارت های اجتماعی و عاطفی ضروری و پرداختن به هرگونه مشکل اساسی، والدین و مراقبان می توانند فرزندان خود را توانمند سازند تا به افرادی با اعتماد به نفس و قاطع تبدیل شوند که می توانند از خود و نیاز هایشان دفاع کنند.
مداخله زود هنگام کلیدی است و درخواست کمک حرفه ای در صورت لزوم می تواند توانایی کودک را برای پیمایش موفقیت آمیز در دنیای اجتماعی به طور قابل توجهی بهبود بخشد.
خانه امن همراه همیشگی شما برای تربیت فرزندتان!
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.